جایگاه عوامل کالبدی در کاهش قیمت مسکن

بازار مسکن در سال های گذشته از پرنوسان ترین بخش های اقتصادی کشور بوده و دوره های رکود و رونق بسیاری را تجربه کرده است. تدوین یک برنامه جامع جهت کنترل بحران مسکن نیازمند شناسایی و تحلیل عمیق ابعاد مؤثر بر افزایش قیمت مسکن و حوزه نفوذ آن ها است. براساس آمار بانک مرکزی نمودار رشد قیمت مسکن بر روند رشد تورم منطبق نیست؛ به عبارتی علاوه بر تورم عمومی، عوامل خرد و کلان بسیاری در تعیین قیمت مسکن دخالت دارند که میزان تأثیرگذاری آنها براساس دوره های رکود و رونق در بازار مسکن الگوهای متفاوتی دارد. در دست هبندی کلی این عوامل به دو دسته عوامل درون بخشی و برو نبخشی تقسیم بندی می شوند. ب همنظور توجه همه جانبه به عوامل مؤثر در قیمت مسکن از روش سیستم دینامیک استفاده کرده و نمودار حلقه علّی و معلولی مربوط به سازوکار تأثیر عوامل یاد شده در قیمت مسکن ترسیم می شود. با توجه به نمودار، قسمت عمده عوامل مصرفی از طریق تأثیر بر تعادل بین عرضه و تقاضا در بازار، قیمت مسکن را تغییر م یدهند. به این ترتیب راهکارهایی که بتوانند از طریق سرعت بخشیدن به فرآیند ساخت و تولید ساختمان های مسکونی و عرضه مسکن و یا جلوگیری از افزایش تقاضا، فاصله میان عرضه و تقاضا را محدود کنند، از سیاس تهای موفق در کاهش قیمت مسکن محسوب می شوند. این سیاست ها میتوانند در دسته های مختلف اقتصادی، اجتماعی و کالبدی ارائه شوند که در این مقاله راهکارهای کالبدی از جمله انبوه سازی، استفاده از تکنولوژی های نوین، پیش ساخته سازی، افزایش عمر مفید ساختمانهای مسکونی، ساماندهی بافت های فرسوده، طراحی مدوله و اصلاح الگوی مسکن بررسی می شود.